Een eigen huis, een plek onder de zon…
Door: Bart Elzing
Blijf op de hoogte en volg Bart
30 Juni 2017 | Tanzania, Dar es Salaam
Toen ik gisteravond m’n laptop opende, zag ik ineens 29 juni staan. Dat betekent dat ik al bijna een maand in Tanzania ben! Zoals in m’n eerste blog al aangegeven, zal ik hier niet elke week al m’n belevenissen vermelden, maar na een maand mag het wel een keer.
Hoewel ik hier dus al bijna een maand ben, heb ik effectief nog maar 11 werkdagen gehad. De eerste week bestond namelijk uit een algemene introductie van 2 dagen, waarbij ongeveer 40 nieuwe gezichten en soms bijna onuitspreekbare namen onthouden moesten worden, en 4 dagen Swahili-les. Over onuitspreekbaar gesproken!! Heel veel verder dan “welkom”, “dankjewel” en “hoe gaat het?” kwam ik toen nog niet, en bovendien werd ik uitgelachen door bijna alle collega’s omdat verder alleen “bia baridi” was blijven hangen (’t schijnt iets met koud en bier te maken te hebben). Toen was het ‘eindelijk’ tijd voor de eerste gewone werkweek die vooral bestond uit het zoveel mogelijk bekend raken met alle projecten en de bijbehorende afkortingen (CASH, EEVT, YEE, RYEP, ICS, RISE, ACT, om er maar een paar te noemen). Gelukkig was daar Clarice, een mede-Randstad-vrijwilliger. Zij heeft me onder het genot van heerlijke internationale gerechten en bia baridi bij bijna de gehele top 5 van restaurants in Dar volgens Foursquare, alles nogmaals en nogmaals uitgelegd. In deze eerste twee echte werkweken werd ik al bij een aantal face-to-face en Skype interviews voor serieuze managementfuncties gevraagd door onze country director om die samen met haar te doen (ze stelt m’n expertise blijkbaar op prijs :D). Daarnaast leg ik me momenteel voornamelijk toe op het schrijven van goede functieomschrijvingen en advertentieteksten voor vacatures. Dit lijkt heel erg basic en is het eigenlijk ook, maar het is af en toe schrikken wat voor teksten er worden gepubliceerd. Niet heel gek dat je op sommige functies dan geen of juist tientallen sollicitaties krijgt (voor de CRU-collega’s: funnelmanagement en ABFS ga ik voorlopig nog maar niet introduceren hier). Langzaam probeer ik mijn directe collega-recruiter Musa hier in mee te nemen, zoals bijvoorbeeld het concept ‘beter goed gejat dan slecht verzonnen’ (vandaag kwam ‘ie zelfs naar me toe en vertelde trots dat hij wat had ‘gejat’ uit een andere functieomschrijving!), zodat hij het straks ook zelf onder de knie krijgt.
Nog even terugkomen op die ‘nog maar’ 11 werkdagen. Dat kwam mede door een tweedaagse training waarbij het hoogtepunt bestond uit 4 (!!!) uur brandveiligheidstraining. Dit werd gegeven door een brandweerman in vol ornaat die als eerste vroeg om een aanwijsstok (sloop een bezem en voilà) zodat hij makkelijk dingen op z’n Powerpoint-presentatie kon aanwijzen. Dat ik vervolgens twee keer moest bukken omdat hij die stok ook gebruikte om de eerste rij, waar ik zat, mee rond te zwaaien, heb ik maar voor lief genomen. Urenlange uitleg dus, vooral over welke typen brand er zijn en welk type brandblussers met welke kleur fles daar dan het beste voor is, om vervolgens te vertellen dat het type dat wij op kantoor hebben voor elk type brand kan worden gebruikt. Dit aangevuld met anekdotes in het Swahili van 20 minuten over dat (Tanzaniaanse) mannen kleurenblind zijn waar het om kleren gaat (refererend aan de verschillende typen en dus kleuren brandblussers), leek het mij niet zo leuk of zinvol, maar de meeste collega’s vonden het geweldig en de tranen rolden ze over de wangen bij het aanhoren van deze clown. Karibu Tanzania!! Naast dit soort opvallende zaken wordt er ook echt hard gewerkt door de meeste collega’s en wil iedereen me van harte helpen bij alle vragen die ik als Mzungu (blanke) maar steeds blijf stellen. Na deze training kon ik ’s avonds mijn eigen appartementje in, wat op 3 minuten van het VSO-kantoor ligt, ook wel erg lekker na 2,5 week in een hotel te hebben gewoond.
Om nog één keer terug te komen op de ‘nog maar’ 11 werkdagen, dit kwam ook door het einde van de Ramadan – het zogeheten Eid al-Fitr – wat nog weer twee vrije dagen opleverde afgelopen maandag en dinsdag. Zaterdagochtend dus gauw de ferry op en naar Zanzibar voor 4 dagen!! Heerlijk gegeten, geweldige terrassen met cocktails bij zonsondergang, een klein strandfeestje en een avondje goed op stap. Veel leuke mensen ontmoet en veel mooie plekken gezien om heerlijk te kunnen chillen. Wat een geweldig eiland, hier ga ik nog zeker een aantal keren terugkomen!
Teruglezend is deze eerste blog alles bij elkaar toch langer geworden dan ik zelf had vermoed, maar ik vind het oprecht geweldig wat je in zo’n korte tijd meemaakt en hoeveel leuke mensen ik al heb leren kennen, zowel qua werk als daarbuiten! Dit smaakt naar meer!
Hoewel ik hier dus al bijna een maand ben, heb ik effectief nog maar 11 werkdagen gehad. De eerste week bestond namelijk uit een algemene introductie van 2 dagen, waarbij ongeveer 40 nieuwe gezichten en soms bijna onuitspreekbare namen onthouden moesten worden, en 4 dagen Swahili-les. Over onuitspreekbaar gesproken!! Heel veel verder dan “welkom”, “dankjewel” en “hoe gaat het?” kwam ik toen nog niet, en bovendien werd ik uitgelachen door bijna alle collega’s omdat verder alleen “bia baridi” was blijven hangen (’t schijnt iets met koud en bier te maken te hebben). Toen was het ‘eindelijk’ tijd voor de eerste gewone werkweek die vooral bestond uit het zoveel mogelijk bekend raken met alle projecten en de bijbehorende afkortingen (CASH, EEVT, YEE, RYEP, ICS, RISE, ACT, om er maar een paar te noemen). Gelukkig was daar Clarice, een mede-Randstad-vrijwilliger. Zij heeft me onder het genot van heerlijke internationale gerechten en bia baridi bij bijna de gehele top 5 van restaurants in Dar volgens Foursquare, alles nogmaals en nogmaals uitgelegd. In deze eerste twee echte werkweken werd ik al bij een aantal face-to-face en Skype interviews voor serieuze managementfuncties gevraagd door onze country director om die samen met haar te doen (ze stelt m’n expertise blijkbaar op prijs :D). Daarnaast leg ik me momenteel voornamelijk toe op het schrijven van goede functieomschrijvingen en advertentieteksten voor vacatures. Dit lijkt heel erg basic en is het eigenlijk ook, maar het is af en toe schrikken wat voor teksten er worden gepubliceerd. Niet heel gek dat je op sommige functies dan geen of juist tientallen sollicitaties krijgt (voor de CRU-collega’s: funnelmanagement en ABFS ga ik voorlopig nog maar niet introduceren hier). Langzaam probeer ik mijn directe collega-recruiter Musa hier in mee te nemen, zoals bijvoorbeeld het concept ‘beter goed gejat dan slecht verzonnen’ (vandaag kwam ‘ie zelfs naar me toe en vertelde trots dat hij wat had ‘gejat’ uit een andere functieomschrijving!), zodat hij het straks ook zelf onder de knie krijgt.
Nog even terugkomen op die ‘nog maar’ 11 werkdagen. Dat kwam mede door een tweedaagse training waarbij het hoogtepunt bestond uit 4 (!!!) uur brandveiligheidstraining. Dit werd gegeven door een brandweerman in vol ornaat die als eerste vroeg om een aanwijsstok (sloop een bezem en voilà) zodat hij makkelijk dingen op z’n Powerpoint-presentatie kon aanwijzen. Dat ik vervolgens twee keer moest bukken omdat hij die stok ook gebruikte om de eerste rij, waar ik zat, mee rond te zwaaien, heb ik maar voor lief genomen. Urenlange uitleg dus, vooral over welke typen brand er zijn en welk type brandblussers met welke kleur fles daar dan het beste voor is, om vervolgens te vertellen dat het type dat wij op kantoor hebben voor elk type brand kan worden gebruikt. Dit aangevuld met anekdotes in het Swahili van 20 minuten over dat (Tanzaniaanse) mannen kleurenblind zijn waar het om kleren gaat (refererend aan de verschillende typen en dus kleuren brandblussers), leek het mij niet zo leuk of zinvol, maar de meeste collega’s vonden het geweldig en de tranen rolden ze over de wangen bij het aanhoren van deze clown. Karibu Tanzania!! Naast dit soort opvallende zaken wordt er ook echt hard gewerkt door de meeste collega’s en wil iedereen me van harte helpen bij alle vragen die ik als Mzungu (blanke) maar steeds blijf stellen. Na deze training kon ik ’s avonds mijn eigen appartementje in, wat op 3 minuten van het VSO-kantoor ligt, ook wel erg lekker na 2,5 week in een hotel te hebben gewoond.
Om nog één keer terug te komen op de ‘nog maar’ 11 werkdagen, dit kwam ook door het einde van de Ramadan – het zogeheten Eid al-Fitr – wat nog weer twee vrije dagen opleverde afgelopen maandag en dinsdag. Zaterdagochtend dus gauw de ferry op en naar Zanzibar voor 4 dagen!! Heerlijk gegeten, geweldige terrassen met cocktails bij zonsondergang, een klein strandfeestje en een avondje goed op stap. Veel leuke mensen ontmoet en veel mooie plekken gezien om heerlijk te kunnen chillen. Wat een geweldig eiland, hier ga ik nog zeker een aantal keren terugkomen!
Teruglezend is deze eerste blog alles bij elkaar toch langer geworden dan ik zelf had vermoed, maar ik vind het oprecht geweldig wat je in zo’n korte tijd meemaakt en hoeveel leuke mensen ik al heb leren kennen, zowel qua werk als daarbuiten! Dit smaakt naar meer!
-
01 Juli 2017 - 09:23
Merle:
Haha Bart, wat heerlijk om te lezen! Bia barida lijkt me inderdaad de belangrijkste term die je moet kennen. Misschien nog Kubwa? En zo te horen heb ik niks gemist aan de training ;) -
01 Juli 2017 - 12:02
Marion:
Lekker bezig, Bart. Karibu! Hopelijk ga je iets vaker bloggen dan eens per maand ;) -
03 Juli 2017 - 13:20
Maud:
Hoi Bart,
Leuk om als returned volunteer zoveel herkenbare ervaringen te lezen. Het blijft verrassend, leerzaam, heel leuk en bijzonder als het gaat om ontmoetingen en de 'anders' beleving. Ik kijk uit naar je volgende verslag.
Heel veel plezier en succes. -
04 Juli 2017 - 17:06
Wim:
Leuk om te lezen Bart en deels ook heel herkenbaar!
Maar wat een heerlijkheid dat je in de eerste maand al Zanzibar meegepakt hebt!
Have fun. -
05 Juli 2017 - 09:39
Marieke Monteiro:
Ha Bart, heel leuk om te lezen over je eerste maand abroad! Heel veel succes daar en ik wacht op je volgende blog :-) -
05 Juli 2017 - 10:21
Iselin:
Bart! Wat super leuk om te lezen. Have fun!! -
05 Juli 2017 - 17:08
Kemal Driehuis:
Hi Bart,
Wat leuk om over je avonturen te lezen. Heel veel succes daar gewenst! (P.s. Ik ben benieuwd naar hoe jij de eetcultuur beleeft) -
07 Juli 2017 - 16:06
Marleen:
Hi Bart! Super leuk om je blog te lezen! Erg leuk geschreven ook en wat een leuke en interessante dingen heb je al gedaan. Tijd gaat snel! Heel veel succes en lekker genieten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
